Pierwszego października 1946 roku zaczęła funkcjonować w Gliniku Szkoła Przemysłowo-Naftowa przy Centralnych Warsztatach Naftowych (w 1962 roku zmieniono nazwę zakładu na Fabryka Maszyn i Sprzętu Wiertniczego). Utworzono ją z inicjatywy Instytutu Naftowego w Krośnie. Do szkoły uczęszczało 109 uczniów. Dyrektorem był Aleksander Mordawski. Prowadził on w szkole „godzinę dobrego zachowania”, ucząc szacunku dla starszych, manier, odpowiedniego na różne okazje ubioru i tego, jak traktować siebie nawzajem.
Z kadry nauczycielskiej, najbardziej zapamietaną przez uczniów była Pani Batory, zwana „Mamuśką”, gdyż opiekowała się wszystkimi, jak własnymi dziećmi. Nauczycielami byli inżynierowie z Fabryki, wykładowca Uniwersytetu Lwowskiego pan Skala, matematyki uczył inż Beck, języka angielskiego Stefan Łepki. Każdy uczeń przechodził praktykę we wszystkich wydziałach Fabryki. Uczniowie kończyli naukę praktycznym egzaminem i tzw. małą maturą. Szkoła posiadała internat, a uczniowie mogli korzystać ze stołówki zakładowej. Internat mieścił się w baraku, na placu niedaleko ławy wiszącej w Gliniku.
W roku szkolnym 1947/48 zmieniono nazwę szkoły na Gimnazjum Przemysłowe FMiSW „Glinik”, które funkcjonowało do 1952 roku.
Poniżej skan świadectwa ukończenia tej szkoły przez Józefa Podsadowskiego.
Więcej w wywiadzie dla Świadków Lokalnej Historii pod linkiem: http://mbpgorlice.info/new/art,848,zywa-historia-gorlic-wywiad-z-panem-jozefem-podsadowskim
1 października 1951 roku powstały Gorlickie Zakłady Przemysłu Terenowego z siedzibą przy ul. 1 Maja, w pomieszczeniach drukarni Romana Makowskiego. W tym celu ustanowiono przymusowy zarząd nad firmami, które weszły w w skład nowego przedsiębiorstwa. Były to:
Drukarnia Zygmunta Turowicza, Drukarnia Romana Makowskiego, Stolarnia Mechaniczna Michała Burnatowskiego, pożydowski Zakład Mechaniczny Józefa Einhorna oraz Tartak Parowy i Fabryka Wełny Drzewnej Dawida Grubnera.
W 1955 roku Gorlickie Zakłady Przemysłu Terenowego wydzierżawiły północną część byłej c.k. fabryki butów wojskowych tzw. Buciarnię i zorganizowały tam zakład metalowy z galwanizerią (potem „Polmo”).
1 października 1973 roku ukazał się pierwszy numer gazety zakładowej Fabryki Maszyn Górniczych i Wiertniczych „Glinik” „Głos Glinika”.
Redaktorem naczelnym gazety został Stanisław Elmer. Oprócz artykułów dotyczących życia zakładu, jego historii i ludzi Glinika, publikowano wiele informacji dotyczących regionu i Gorlic. „Głos Glinika” był gazetą, którą czytał cały powiat. Czasopismo na tle innych „zakładówek” znacznie się wyróżniało. Wychodziło przez 9 lat.
1 października 1982 roku powstało Gorlickie Centrum Kultury dzięki porozumieniu dyrektora FMWiG Glinik” i naczelnika Gorlic. Połączono wtedy Zakładowy Dom Kultury „Górnik” z Miejskim Ośrodkiem Kultury. Dyrektorem GCK mianowano dotychczasowego dyrygenta Orkiestry Dętej Jana Wlazełkę, a jego zastępcą z ramienia Fabryki został dotychczasowy dyrektor Zakładowego Domu Kultury, Waldemar Markiewicz. Siedzibą GCK został gmach Zakładowego Domu Kultury „Górnik” oddany do użytku w 1955 roku.
Dom Kultury w 1955 roku
Fabryka udostępniła GCK wszystkie pomieszczenia ZDK i zobowiązała się ponosić koszty utrzymania i remontów budynku, a miasto zapewniło środki na działalność.
W 1999 roku budynek wykupiło miasto i wtedy oddano go w administrację GCK.
Pierwszy numer czasopisma „Kwartalnik Gorlicki” ukazał się 1 października 1996 roku. J. Nowicki, L. Mazela, B. Kowalska, K. Mikruta to osoby, które wtedy wchodziły w skład zespołu redakcyjnego. Obecnie redaktorem naczelnym „Kwartalnika Gorlickiego” jest Roman Dziubina. Czasopismo wydawane jest przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Gorlickiej, dzięki dotacji burmistrza Gorlic.
„Kwartalnik Gorlicki” zamieszcza głównie artykuły dotyczące historii Gorlic i powiatu.
1 października 2000 roku po raz pierwszy odbył się Międzynarodowy Festiwal Koronki Klockowej w Bobowej. Spotykają się na nim koronczarki z różnych krajów. Festiwalowi towarzyszą indywidualne wystawy koronczarek, pokazy mody „koronkowej”. Można wtedy podziwiać nie tylko stroje, ale i „koronkową” biżuterię. Jedną z najważniejszych atrakcji Festiwalu są warsztaty artystyczne, prowadzone przez mistrzynie tego zawodu.
O koronce bobowskiej i ich twórczyniach opowiadała dla Świadków Lokalnej Historii Józefa Myśliwiec, najstarsza bobowska koronczarka.
Więcej o koronce klockowej i koronczarkach w wywiadzie dla Świadków Lokalnej Historii : http://mbpgorlice.info/new/art,1245,gorlickie-dialogi-wywiad-z-pania-jozefa-mysliwiec
Staszek18:37, 01.10.2023
Szkoła dobrych manier przydała by się i w czasach obecnych
Do Staszka18:44, 01.10.2023
..... i to jak bardzo !!!!
Użytkowniku, pamiętaj, że w Internecie nie jesteś anonimowy. Ponosisz odpowiedzialność za treści zamieszczane na portalu gorlice24.pl. Dodanie opinii jest równoznaczne z akceptacją Regulaminu portalu. Jeśli zauważyłeś, że któraś opinia łamie prawo lub dobry obyczaj - powiadom nas [email protected] lub użyj przycisku Zgłoś komentarz
4 0
Oraz poprawnej polszczyzny.