Curricullum Vitae jest dokumentem „pierwszego kontaktu” z pracodawcą w trakcie rekrutacji. Powinny się na niej znaleźć nasze podstawowe dane osobowe, umiejętności, kompetencje oraz zdobyte wykształcenie. A co z zainteresowaniami, które tak często wypisujemy?
Chociaż nie istnieją regulacje prawne, które stanowią o treści CV, powszechnie przyjął się schemat konstrukcji takiego dokumentu. Musimy w nim zawrzeć informacje, które są niezbędne do procesu rekrutacji: dane osobowe obejmujące możliwość kontaktu z kandydatem, ukończone szkoły, doświadczenie zawodowe oraz dodatkowe kwalifikacje. Każda taka informacja może wpłynąć, że kalkulator wynagrodzeń wskaże wyższe zarobki wobec lepiej wykwalifikowanych pracowników.
Co zatem zrobić z naszymi pasjami oraz hobby? Chociaż pracodawca nie powinien wymagać takich informacji, większość z nas zamieszcza krótką notkę dotyczącą personalnych zainteresowań. Jeśli dobrowolnie nie wymienimy naszych zainteresowań, pracodawca nie powinien pytać o nie w trakcie rozmowy rekrutacyjnej. Jeżeli jednak zdecydujemy się na taką informację, możemy spodziewać się prośby o rozwinięcie z któregoś hobby. Jest to popularna forma tzw. warm-upu, czyli wstępem do właściwej rozmowy kwalifikacyjnej, podczas którego rekruter pozwala nam się „oswoić” z bezpośrednim kontaktem oraz formą zadawanych pytań.
Musimy jednak uważać, co wypisujemy w danej rubryce. Zainteresowania, które mogą zostać uznane za kontrowersyjne (np. polowanie) lub sprzeczne z ogólnie pojętymi zasadami społecznymi (np. wyścigi uliczne) mogą sprawić, że stracimy w oczach pracodawcy. Same pasje mogą wiele powiedzieć o naszej mentalności, dlatego warto wypisać takie hobby, które będziemy w stanie przekuć w nasze bezpośrednie walory – poznawanie nowych kultur może świadczyć o otwartości umysłu, zaś sporty zespołowe o umiejętności pracy w grupie.
