W miniony piątek (21.10.) otwarto dwie nowe wystawy w Muzeum Sztuki Dwór Karwacjanów. Zaprezentowane zostały niezwykłe rzeźby Andrzeja Zwolaka, ikony brata Marcina Świądra oraz ceramika liturgiczna autorstwa Wojciecha Dzienniaka. 

Wernisaż wystaw, który odbył się 21 października był okazją nie tylko do obejrzenia dzieł, ale również do rozmowy z artystami. A ich twórczość jest naprawdę wyjątkowa i warto na chwilę zatrzymać się przy każdej rzeźbie czy ikonie. Wystawy są prezentowane w Dworze Karwacjanów przy ul. Wróblewskiego do 23-go listopada. Gorąco polecamy!

• "PRZESTRZEŃ DIALOGU" / WYSTAWA RZEŹBY - Andrzej Zwolak

• "ŚWIĘTO" / Wystawa ikony współczesne i ceramiki liturgicznej - Marcin Świąder, Wojciech Dzienniak 

Andrzej Zwolak 

- urodzony 26 lipca 1957 r. w Baligrodzie. W latach 1979 – 1984 studiował na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego. Profesor zwyczajny ASP. W latach 2002 – 2008 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby. Kierownik Katedry Rysunku w latach 2009 – 2016.  Zajmuje się rzeźbą, małą formą rzeźbiarską i rysunkiem. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki, Prezydenta Miasta Krakowa, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta RP , złotym Medalem  Komisji Edukacji Narodowej oraz srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Brał udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą. Twórca pomników i rzeźb w Jaworznie, Ostrowcu Świętokrzyskim, Szklarach koło Krakowa, w Krakowie, Katowicach, w Osieku koło Tarnobrzegu. Autor wielu okolicznościowych tablic i medali. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

br. Marcin Świąder

 - urodzony w Mielcu, 29 maja 1976 roku, na ulicy Kwiatowej 5. Wcześnie odkrywa powołanie do formy życia Ewangelią śladami św. Franciszka z Asyżu. W 1995 roku zostaje przyjęty do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, gdzie w 2001 roku składa profesję wieczystą i rok później przyjmuje święcenia prezbiteratu. Już w czasie studiów odkrywa ikonę jako formę przepowiadania Słowa ubogim. Techniki malarstwa temperowego uczy się od Iryny Bołdiny-Styczeń podczas warsztatów w galerii „Na bruku” Jana Guta w Bytomiu. Osiem lat spędzonych w Domu Modlitwy w Zagórzu daje okazje do intensywnej pracy nad niełatwą techniką malarstwa. Z pustelni zostaje przeniesiony do Katowic-Załęża gdzie przez cztery lata żyje i ewangelizuje wśród najuboższych – nie przestaje tworzyć. W Skomielnej Czarnej, do której zostaje przeniesiony w lipcu 2015 roku, zakłada samodzielną pracownię ikonopisarską i powołuje szkołę pisania ikon pod wezwaniem św. Jana Damasceńskiego. W ciągu dwudziestu lat spod jego pędzla wyszło blisko siedemset ikon i obrazów. Projektuje przestrzeń sakralną. Prowadzi warsztaty pisania ikon, przez które przewinęło się kilkaset osób. Ma swoich uczniów tworzących dziś samodzielnie. Jest współinicjatorem „Fraternii”. Mistrzowie, którzy wciąż go inspirują to Teofan Grek, Andrzej Rublow, Dionisij, a spośród współczesnych Kiko Argüello i Jerzy Nowosielski.

Wojciech Dzienniak

 - urodzony 1966 r. w Sosnowcu. Polski artysta rzeźbiarz.Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie filia w Katowicach, gdzie w 1994 roku obronił dyplom projektowy w pracowni prof. Tomasza Jury i rzeźbiarski w pracowni starszego wykładowcy Stanisława Hachuła. W ostatnich latach studiów i w pierwszych latach po dyplomie pracował jako nauczyciel plastyki w liceum prowadząc równocześnie pracownię ceramiki dla uczniów liceum i dzieci z dzielnicy. Był pomysłodawcą i współorganizatorem Przeglądu Twórczości Osób Niepełnosprawnych w latach 1993-1994 w Sosnowcu oraz Konkursowego Przeglądu Prac Plastycznych Uczniów Sosnowieckich Szkół Średnich w latach 1994-1997. O artyście nakręcono w 1998 roku reportaż biograficzny pt. „Próba Ognia”, wyprodukowany przez Redakcję Katolicką, Program 2 TVP. Od 2001 roku prowadzi pracownię ceramiki w Szkole podstawowej nr 25 im. Juliusza Słowackiego w Sosnowcu. W 2003 roku rozpoczął pracę w Młodzieżowym Ośrodku Pracy Twórczej, prowadząc pracownie ceramiki. Od stycznia 2007 roku Członek „Archidiecezjalnej Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej”. Projektował scenografię do sztuk „Król Ubu” (1990) i „Eskurial” (1995) dla teatru Gugalander w Katowicach. Współpracował z Teatrem Epty-a.

[FOTORELACJA]1903[/FOTORELACJA]