Zamienników cukru możemy znaleźć bardzo wiele. Dzieje się tak dlatego, że stopniowo obserwuje się wzrost częstości otyłości, cukrzycy typu drugiego, a także innych chorób dietozależnych. Dla wielu z nas zrezygnowanie ze słodkich przyjemności jest nie lada wyzwaniem! Chcąc jednak zadbać o swoje zdrowie, rezygnujemy z tradycyjnego cukru, na rzecz substancji syntetycznych, nadających słodki smak. Jednak coraz częściej mówi się o tym, że słodziki stosowane w dużych ilościach wpływają niekorzystnie na organizm człowieka. Jak jest więc rzeczywistości?
Wśród słodzików najpopularniejsze są ksylitol, stewia i inulina. W produktach spożywczych bywa także wykorzystywany cukier palmowy, który jednak jest bardzo krytykowany. Nie tyle ze względu na jego szkodliwe właściwości, ale sposób pozyskiwania, niekoniecznie dobry dla środowiska. Także coraz więcej firm wycofuje produkty, które w swoim składzie zawierają produkty pochodzące z palm.
Z innych słodzików wymienić można sorbitol, maltitol, aspartam, sacharynę i acesulfam K. Wszystkie te nazwy brzmią groźnie, jakby te substancje dopiero co opuściły stół laboratoryjny. Czy jest się czego bać?
Ksylitol a cukier – nad tym tematem można się długo rozwodzić, bo rzeczywiście, osoby, które spożywają ten pierwszy, mają teoretycznie mniejsze ryzyko nadmiernej masy ciała. Dlaczego? Ponieważ ksylitol dostarcza o prawie połowę kcal mniej (2,4 kcal na 1g produktu). Nie da się go także zjeść w dużej ilości bez komplikacji zdrowotnych, gdyż w nadmiarze może powodować biegunkę. W związku z tym jego spożywanie trzeba w pewnym momencie ograniczyć. Z kolei znany nam cukier biały również powinien być ograniczany. W tym wypadku jednak z rozsądku, gdyż nadmierna jego ilość prowadzi do różnego rodzaju chorób cywilizacyjnych, takich jak na przykład otyłość.
Większość słodzików pozyskuje się metodami laboratoryjnymi, a to sprawia, że ludzie podchodzą do nich bardzo ostrożnie – w dzisiejszych czasach dużo mówi się o „chemii” w żywności, a wszelkiego rodzaju oznaczenia na produktach traktowane są z ogromną rezerwą.
Dochodzą do tego także komunikaty naukowe, które nastraszyły niejednokrotnie opinię publiczną. Mowa tu na przykład o badaniach, w których wykazano zależność pomiędzy spożyciem sztucznych substancji słodzących, a rozwojem nowotworu. W tym wypadku należy mieć na uwadze fakt, że wszystkie produkty spożywcze dopuszczone do spożycia przez konsumentów na rynek, są badane i muszą być bezpieczne.
Naukowcy zauważają jednak, że trzeba ostrożnie korzystać ze słodzików, podobnie, jak powinniśmy ostrożnie spożywać cukier, jeżeli chcemy cieszyć się zdrowiem. Biały cukier jest co prawda substancją naturalną, aczkolwiek brak umiaru może prowadzić do otyłości.
Jeżeli chodzi o badania, to w przypadku naturalnych słodzików wyniki są obiecujące. Na przykład ksylitol dzięki temu, że jest alkoholem i nie ulega fermentacji w jamie ustnej, to ostatecznie wpływa korzystnie na zęby i hamuje rozwój patogennej flory bakteryjnej.
Nieco inaczej jest w przypadku syntetycznych substancji słodzących, co do których co jakiś czas pojawiają się wątpliwości. Dotyczą one wybranych słodzików i ich wpływu na ryzyko nowotworów. Jednakże jak na ten moment, nie wydano żadnej oficjalnej informacji, żeby którakolwiek z substancji obecna na rynku, wpływała negatywnie na zdrowie człowieka.
Warto także mieć świadomość, że słodziki, są powszechnie dodawane do wszystkiego. Pozwala to na zmniejszenie kaloryczności i stworzenie takiego produktu, jakiego obecnie oczekują konsumenci.
Ciekawy aspekt to także nasza samokontrola. Jak bowiem wykazują niektóre badania, spożywanie słodzików zamiast cukrów, przyczynia się do większej konsumpcji żywności, bo wiemy, że jemy mniej kcal, ale niestety tylko teoretycznie. Większymi porcjami uzupełniamy zgromadzony deficyt energetyczny.
Więcej na temat zapotrzebowania cukru czytaj na stronie uczymyjakslodzic.pl.
A więc nadal pozostaje aktualne, że najważniejszy jest umiar i kontrola ilości spożywanej żywności. Zarówno w przypadku cukru, jak i substancji słodzących. Właściwe będzie pamiętanie, że stanowią one mały dodatek do naszej diety, a nie jej podstawę.
